Home Sweet Home
Door: Dieuwke
Blijf op de hoogte en volg Dieuwke
10 Januari 2010 | Nieuw Zeeland, Wellington
Vanuit het vliegtuig
Dit is mijn laatste verhaaltje, en dan zijn jullie van mijn gezwets af! Dit keer vanuit het vliegtuig richting ´home sweet home Alabama´ uhhh was het maar waar…richting Westzaan natuurlijk… Heb nog he-le-maal géén zin om naar huis te gaan, snik ! Ben een beetje chagrijnig en heb een brok in mijn keel omdat ik nu afscheid neem van de fantastische uiteenlopende landen en het zwervende bestaan. Rondzwerven, ontdekken en onderweg zijn is een verslavende levensstijl, heerlijk! 24 uur terug vliegen, nog 12 uur te gaan, en dan zijn we thuis in kikker koud Nederland. Brrr…
Cijfers liegen niet
Ik ben na 3,5 maand/102 dagen zo´n 6 landen (exl. stops in Maleisië en Korea), 7 valuta’s, 24.895km (over land), 4900 foto´s, 11 vliegtuigen en 62 verschillende bedden verder. Dat betekend dus dat ik mijn tas 62x in- en uit heb gepakt en 62x in een nieuwe omgeving terecht ben gekomen. Een hoog tempo dus, wat vaak erg vermoeiend kan zijn. Vermoeidheid en ´uit je tas leven´ zijn de enige 2 negatieve reisaspecten die ik kon ontdekken. 24.895 km, even ter vergelijking, de omtrek van de aarde = 40.074km, ruim de halve wereld rond dus.
De Trans Mongolië Express (Moskou-Hongkong) was zo’n 10.000km met de trein.
Indonesië incl. Bali zo’n 2078km auto/scooter. Australië 8271 km (Outback 4500km en Oostkust 3771km) met de bus. Nieuw Zeeland 4546km (Noord 2149km - Zuid 2397km) met de auto. En door 12 tijdzones gereisd, best vaak mijn horloge verzet! Maar vraag me niet naar de hoeveelheid treinen, bussen, boten, nieuwe ‘vrienden’, Engelse woorden, nieuwe ervaringen, nieuwe vogels (pfff) ;) en aantal wandelingen! Ik heb gemerkt dat ik een hekel heb aan afscheid nemen. Al is het van de mensen thuis, of de (leuke) mensen die ik onderweg leerde kennen en nu dan weer van het rondreizende bestaan. Maar zoals Obama zegt: ‘Change we need!’ Naast het feit dat ik veel heb geleerd over vele verschillende culturen en landen heb ik ook juist veel geleerd over ons kleine landje vanuit het oogpunt van derden.
Noordereiland
Vanaf de kerst hebben we op het Noordereiland van NZ rond gereisd. 1ste kerstdag aangekomen in Rotorua waar Oom Piet en Tante Annie van Thijs wonen. Zij zijn in 1971 met 5 kinderen gemigreerd naar NZ. Een fantastisch warm welkom van de familie! Gezellig kerst gevierd in de tuin en in korte broek met een heerlijk koud buffet (heerlijk als het zo warm is). Maar het werkelijke kerstgevoel krijg je niet te pakken als het hartje zomer is hoor! 2de kerstdag gaan ze traditioneel met de hele familie naar het strand. Lig je met kerst op het strand! How Bizarre! En hang je op een donut achter de speedboot van Paul (neef van Thijs), of je valt eraf! Het werd een bijzondere kerst. Ik ging proberen te wakeboarden achter hun speedboot, maar tevergeefs! En Thijs ging een kneeboard proberen. In 1x lukte het hem om erop te blijven zitten en hij kreeg er geen genoeg van! Zie foto’s. We zijn met de familie naar een pretpark geweest, een wandeling gemaakt in de Redwoods en met Oom Piet naar Hell’s Gate geweest waar je vulkanische activiteit (blubberend modder en geisers) kunt zien. Samen zijn we naar de Waitomo Caves geweest, grotten met lichtgevende wormen, ook weer fascinerend. De laatste avond met Jos (neef van T waar we 5 nachtjes hebben gelogeerd) een nachtelijke duik genomen in het meer voor zijn huis en weer opgewarmd in zijn jacuzzi, geweldig wat een leven! De NZ’landers hebben zoveel ruimte. De huizen zijn laag en de dorpen ruim opgezet. Hutjemutje is er niet bij. Een stuk land om je huis is daar nog betaalbaar.
We hadden het plan om in Coromandel Oud&Nieuw te gaan vieren omdat het daar allemaal schijnt te gebeuren. Maar alle motels en hostels waren voor die dagen volgeboekt, tenzij je 400 dollar per nacht voor een hotel wilde betalen. Toen hebben we een tentje voor 20 euro gekocht. Zo’n ouderwets ding met stokken! Wij naar Coromandel town en we zagen zelfs bij de camping al bordjes hangen ‘FULL’. We kregen het voor elkaar om toch de ‘campingknakker’ er van te overtuigen dat onze tent ZOOOO piepklein is dat we aan een postzegel gras genoeg hadden. En die postzegel kregen we, whoohoo! De tent gepropt tussen een schuur een boom en een hek in een tochtgat. Die nacht sliepen we niet zo goed, we wisten niet of ons tentje die harde wind aankon. Ons ‘deurtje’ was als stuk gewaaid en dus dichtgeplakt met ducktape. Vol trots op ons tentje werden we wakker, we hadden het overleefd, ook de andere 3 nachten heeft hij zich prima gehouden. De 2de camping stonden we precies naast hetzelfde tentje en verderop nog 1tje, maar wij vonden onze mooier want wij hadden mooiere gele scheerlijnen en dopjes op de stokken en die andere niet, ha! Dus Thijs had ‘DELUXE’ op onze tent geschreven. We zijn naar het Treaty house geweest waar het convenant tussen de Maori en de Europenen is getekend. Hier de traditionele ‘Haka’ dans van de Maori’s bijgewoond. Ze dansen met veel expressie in het gezicht, vaak met de tong uit hun mond. Thijs heeft ook nog even zijn danskunsten vertoond haha!
Oud&Nieuw hebben we tussen de Maori’s gevierd, met een hele leuke band. Volgende dag naar Bay of Islands gereden, hier een tour geboekt om te zwemmen met dolfijnen. Na 2 uur varen hadden we een aantal dolfijnen gezien maar niet genoeg om mee te kunnen zwemmen. We kwamen heel veel pinguïns tegen en een HAAI stak met zijn vin boven ‘t water, die lag lekker te zonnen. De dolfijnen zwommen rond de boot en waren lekker aan het spelen. Na verloop van tijd zagen we een schol dolfijnen, en mochten we snorkels en flippers aan doen om met ze te gaan zwemmen!! Yeah wat een mazzel het gaat toch gebeuren, mijn droom ging uitkomen!!! M-m-m-maar die h-h-haai dan!? Het waren wilde dolfijnen en we zwommen midden in de oceaan met ze. De eerste keer dat we te water gingen doken we af en toe naar beneden en maakten we grappige geluidjes onder water en speelse bewegingen. En ja hoor, ze zwommen heel dicht om ons heen en speelden met ons. 1 dolfijn lag vlak onder ons, na onze gekke geluidjes keek hij ons heel lief en bijna glimlachend aan en opende zijn bekkie en gaf een respons, je kon al die kleine tandjes zien. Daarna draaide hij een paar rondjes en liet zijn mooie witte buik zien terwijl hij ons aan bleef kijken. Wat ongelofelijk om te kunnen communiceren met zulke mooie dieren! Thijs en ik kwamen weer boven water en schreeuwden het uit vol ongeloof ‘wat is dit gaaaaf!!!’. Als we wilden konden we ze aanraken, zo dichtbij kwamen ze. Fantastische ervaring, echt een hoogtepunt van mijn reis!
Hierna zijn we naar Kaeo gereden waar Toni en Fiona wonen (neef van T). Zij wonen in the middle of nowhere op een prachtige plek op een berg met geweldig uitzicht op een baai. We vonden het super leuk om een kijkje in hun leven te nemen. Zij leven heel simpel en het liefst zelfvoorzienend. Stroom verkrijgen ze middels zonnepanelen, water uit grote regentonnen, ingrediënten uit de tuin en geen tv en onnodige consumptiegoederen. Toni is aan het experimenteren om zelf stenen te maken met grond en gravel. Ze hebben er voor gekozen om hun goede banen op te zeggen en een totaal andere levensstijl te adopteren. Nu schrijven ze biografieën voor mensen die graag hun levensverhaal willen vertellen. Voor mij erg inspirerend omdat ik daar zelf ook mee bezig ben. De volgende dag zijn we samen met Toni gaan zeilen langs de baai en zelfs op de grote oceaan! Wie kan dat zeggen?! Wat een hoge golven, best spannend!! Binnen 2 minuten was ik zeeziek, maar wel een ervaring rijker :).
Weer thuis
En nu weer thuis. Letterlijk met onze neus in de sneeuw gevallen. Thuis aangekomen begon het te sneeuwen, binnen 30 minuten zagen we 10 cm sneeuw naar beneden komen! Van +25 graden naar -5, dat is wel een bizar contrast hoor. Kan niet erg aan de kou wennen, en heb meteen keelpijn gekregen door temperatuur verschil. Thijs heeft al geschaatst en ik heb met mijn broer achter de quad in het land en op straat gesnowboard, succesvol experiment! Verder heb ik nog nooit zo genoten van een bruin broodje kaas en Hollandse melk. Dat is nergens zo lekker als thuis! Jammer dat mijn en onze reis is afgelopen maar de sneeuw en het ijs maakt het wel weer een héééél klein beetje goed.
Ik wil iedereen bedanken voor de leuke reacties op mijn weblog en mailtjes, kaartjes en telefoontjes.
Liefs Dieuwke
Kopieer deze link in je webbrowser voor foto's-->
http://www.mijnalbum.nl/Album=OYJR4YXN
Dit is mijn laatste verhaaltje, en dan zijn jullie van mijn gezwets af! Dit keer vanuit het vliegtuig richting ´home sweet home Alabama´ uhhh was het maar waar…richting Westzaan natuurlijk… Heb nog he-le-maal géén zin om naar huis te gaan, snik ! Ben een beetje chagrijnig en heb een brok in mijn keel omdat ik nu afscheid neem van de fantastische uiteenlopende landen en het zwervende bestaan. Rondzwerven, ontdekken en onderweg zijn is een verslavende levensstijl, heerlijk! 24 uur terug vliegen, nog 12 uur te gaan, en dan zijn we thuis in kikker koud Nederland. Brrr…
Cijfers liegen niet
Ik ben na 3,5 maand/102 dagen zo´n 6 landen (exl. stops in Maleisië en Korea), 7 valuta’s, 24.895km (over land), 4900 foto´s, 11 vliegtuigen en 62 verschillende bedden verder. Dat betekend dus dat ik mijn tas 62x in- en uit heb gepakt en 62x in een nieuwe omgeving terecht ben gekomen. Een hoog tempo dus, wat vaak erg vermoeiend kan zijn. Vermoeidheid en ´uit je tas leven´ zijn de enige 2 negatieve reisaspecten die ik kon ontdekken. 24.895 km, even ter vergelijking, de omtrek van de aarde = 40.074km, ruim de halve wereld rond dus.
De Trans Mongolië Express (Moskou-Hongkong) was zo’n 10.000km met de trein.
Indonesië incl. Bali zo’n 2078km auto/scooter. Australië 8271 km (Outback 4500km en Oostkust 3771km) met de bus. Nieuw Zeeland 4546km (Noord 2149km - Zuid 2397km) met de auto. En door 12 tijdzones gereisd, best vaak mijn horloge verzet! Maar vraag me niet naar de hoeveelheid treinen, bussen, boten, nieuwe ‘vrienden’, Engelse woorden, nieuwe ervaringen, nieuwe vogels (pfff) ;) en aantal wandelingen! Ik heb gemerkt dat ik een hekel heb aan afscheid nemen. Al is het van de mensen thuis, of de (leuke) mensen die ik onderweg leerde kennen en nu dan weer van het rondreizende bestaan. Maar zoals Obama zegt: ‘Change we need!’ Naast het feit dat ik veel heb geleerd over vele verschillende culturen en landen heb ik ook juist veel geleerd over ons kleine landje vanuit het oogpunt van derden.
Noordereiland
Vanaf de kerst hebben we op het Noordereiland van NZ rond gereisd. 1ste kerstdag aangekomen in Rotorua waar Oom Piet en Tante Annie van Thijs wonen. Zij zijn in 1971 met 5 kinderen gemigreerd naar NZ. Een fantastisch warm welkom van de familie! Gezellig kerst gevierd in de tuin en in korte broek met een heerlijk koud buffet (heerlijk als het zo warm is). Maar het werkelijke kerstgevoel krijg je niet te pakken als het hartje zomer is hoor! 2de kerstdag gaan ze traditioneel met de hele familie naar het strand. Lig je met kerst op het strand! How Bizarre! En hang je op een donut achter de speedboot van Paul (neef van Thijs), of je valt eraf! Het werd een bijzondere kerst. Ik ging proberen te wakeboarden achter hun speedboot, maar tevergeefs! En Thijs ging een kneeboard proberen. In 1x lukte het hem om erop te blijven zitten en hij kreeg er geen genoeg van! Zie foto’s. We zijn met de familie naar een pretpark geweest, een wandeling gemaakt in de Redwoods en met Oom Piet naar Hell’s Gate geweest waar je vulkanische activiteit (blubberend modder en geisers) kunt zien. Samen zijn we naar de Waitomo Caves geweest, grotten met lichtgevende wormen, ook weer fascinerend. De laatste avond met Jos (neef van T waar we 5 nachtjes hebben gelogeerd) een nachtelijke duik genomen in het meer voor zijn huis en weer opgewarmd in zijn jacuzzi, geweldig wat een leven! De NZ’landers hebben zoveel ruimte. De huizen zijn laag en de dorpen ruim opgezet. Hutjemutje is er niet bij. Een stuk land om je huis is daar nog betaalbaar.
We hadden het plan om in Coromandel Oud&Nieuw te gaan vieren omdat het daar allemaal schijnt te gebeuren. Maar alle motels en hostels waren voor die dagen volgeboekt, tenzij je 400 dollar per nacht voor een hotel wilde betalen. Toen hebben we een tentje voor 20 euro gekocht. Zo’n ouderwets ding met stokken! Wij naar Coromandel town en we zagen zelfs bij de camping al bordjes hangen ‘FULL’. We kregen het voor elkaar om toch de ‘campingknakker’ er van te overtuigen dat onze tent ZOOOO piepklein is dat we aan een postzegel gras genoeg hadden. En die postzegel kregen we, whoohoo! De tent gepropt tussen een schuur een boom en een hek in een tochtgat. Die nacht sliepen we niet zo goed, we wisten niet of ons tentje die harde wind aankon. Ons ‘deurtje’ was als stuk gewaaid en dus dichtgeplakt met ducktape. Vol trots op ons tentje werden we wakker, we hadden het overleefd, ook de andere 3 nachten heeft hij zich prima gehouden. De 2de camping stonden we precies naast hetzelfde tentje en verderop nog 1tje, maar wij vonden onze mooier want wij hadden mooiere gele scheerlijnen en dopjes op de stokken en die andere niet, ha! Dus Thijs had ‘DELUXE’ op onze tent geschreven. We zijn naar het Treaty house geweest waar het convenant tussen de Maori en de Europenen is getekend. Hier de traditionele ‘Haka’ dans van de Maori’s bijgewoond. Ze dansen met veel expressie in het gezicht, vaak met de tong uit hun mond. Thijs heeft ook nog even zijn danskunsten vertoond haha!
Oud&Nieuw hebben we tussen de Maori’s gevierd, met een hele leuke band. Volgende dag naar Bay of Islands gereden, hier een tour geboekt om te zwemmen met dolfijnen. Na 2 uur varen hadden we een aantal dolfijnen gezien maar niet genoeg om mee te kunnen zwemmen. We kwamen heel veel pinguïns tegen en een HAAI stak met zijn vin boven ‘t water, die lag lekker te zonnen. De dolfijnen zwommen rond de boot en waren lekker aan het spelen. Na verloop van tijd zagen we een schol dolfijnen, en mochten we snorkels en flippers aan doen om met ze te gaan zwemmen!! Yeah wat een mazzel het gaat toch gebeuren, mijn droom ging uitkomen!!! M-m-m-maar die h-h-haai dan!? Het waren wilde dolfijnen en we zwommen midden in de oceaan met ze. De eerste keer dat we te water gingen doken we af en toe naar beneden en maakten we grappige geluidjes onder water en speelse bewegingen. En ja hoor, ze zwommen heel dicht om ons heen en speelden met ons. 1 dolfijn lag vlak onder ons, na onze gekke geluidjes keek hij ons heel lief en bijna glimlachend aan en opende zijn bekkie en gaf een respons, je kon al die kleine tandjes zien. Daarna draaide hij een paar rondjes en liet zijn mooie witte buik zien terwijl hij ons aan bleef kijken. Wat ongelofelijk om te kunnen communiceren met zulke mooie dieren! Thijs en ik kwamen weer boven water en schreeuwden het uit vol ongeloof ‘wat is dit gaaaaf!!!’. Als we wilden konden we ze aanraken, zo dichtbij kwamen ze. Fantastische ervaring, echt een hoogtepunt van mijn reis!
Hierna zijn we naar Kaeo gereden waar Toni en Fiona wonen (neef van T). Zij wonen in the middle of nowhere op een prachtige plek op een berg met geweldig uitzicht op een baai. We vonden het super leuk om een kijkje in hun leven te nemen. Zij leven heel simpel en het liefst zelfvoorzienend. Stroom verkrijgen ze middels zonnepanelen, water uit grote regentonnen, ingrediënten uit de tuin en geen tv en onnodige consumptiegoederen. Toni is aan het experimenteren om zelf stenen te maken met grond en gravel. Ze hebben er voor gekozen om hun goede banen op te zeggen en een totaal andere levensstijl te adopteren. Nu schrijven ze biografieën voor mensen die graag hun levensverhaal willen vertellen. Voor mij erg inspirerend omdat ik daar zelf ook mee bezig ben. De volgende dag zijn we samen met Toni gaan zeilen langs de baai en zelfs op de grote oceaan! Wie kan dat zeggen?! Wat een hoge golven, best spannend!! Binnen 2 minuten was ik zeeziek, maar wel een ervaring rijker :).
Weer thuis
En nu weer thuis. Letterlijk met onze neus in de sneeuw gevallen. Thuis aangekomen begon het te sneeuwen, binnen 30 minuten zagen we 10 cm sneeuw naar beneden komen! Van +25 graden naar -5, dat is wel een bizar contrast hoor. Kan niet erg aan de kou wennen, en heb meteen keelpijn gekregen door temperatuur verschil. Thijs heeft al geschaatst en ik heb met mijn broer achter de quad in het land en op straat gesnowboard, succesvol experiment! Verder heb ik nog nooit zo genoten van een bruin broodje kaas en Hollandse melk. Dat is nergens zo lekker als thuis! Jammer dat mijn en onze reis is afgelopen maar de sneeuw en het ijs maakt het wel weer een héééél klein beetje goed.
Ik wil iedereen bedanken voor de leuke reacties op mijn weblog en mailtjes, kaartjes en telefoontjes.
Liefs Dieuwke
Kopieer deze link in je webbrowser voor foto's-->
http://www.mijnalbum.nl/Album=OYJR4YXN
-
10 Januari 2010 - 11:37
Kevin En "maaike":
Hey kanjer....
Snap best dat het tegenvalt om weer naar huis te gaan hoor....
Maar nederland is zo gek nog niet toch... En ligt er nu prachtig wit bij...(-;
Als jullie weer een beetje gewend zijn en alles op orde hebben, gaan we snel ff afspreken... Elkaar vast een hoop te vertellen...!!!
Dikke kus, Xxx... -
10 Januari 2010 - 12:37
Steef En Tiny:
Wat heb ik genoten van de reis verslagen dank je wel. In nieuw zeeland veel herken baar gezellig he bij de famelie Groetjes -
10 Januari 2010 - 15:00
Thijs (die Andere!!):
Wat een prachtige foto's en verhaal weer. Wij hebben daar toen ook met dolfijnen gezwommen maar dat ging toch net iets sneller dan bij jullie. Echt super gaaf! Jammer dat dit het laatste verhaal is (voor dit keer dan). Jullie moeten zeker snel komen eten!
Tot dan... -
10 Januari 2010 - 15:29
Linda:
Heej dieuwke, leuk verhaal weer!! En nu lekker met je bruine kop in de achtertuin snowboarden ;) Tot gauw!! x -
10 Januari 2010 - 18:23
Gerard En Bets:
Welkom thuis en kom gauw een keertje langs
liefs gerard, bets, gerard en frits -
10 Januari 2010 - 20:35
Christine:
Ik vond je verhalen super!!
Sterkte weer met "aarden" in Nederland. Ik hoop je snel weer een keer live zien (met je fotoboeken)!
Dikke zoen -
10 Januari 2010 - 20:55
Anneke Jelsma:
Hallo Diewke en Thijs,
Welkom thuis in winter Nederland. Het zal vast heel erg wennen zijn weer in ons kikkerland, maar de sneeuw en hopenlijk het ijs zullen veel goed maken. Dit is voor ons een heerlijke spannende winter. De natuur is ons in Nederland de baas, een echte winter noemen we dat. -
11 Januari 2010 - 12:29
Annette:
Welkom thuis ! :-)
Snel een keertje borrelen, maar kom eerst maar even lekker in een NL-ritme.
Liefs -
12 Januari 2010 - 11:18
Martijn:
Wauw wat een verhalen. Chris en ik zijn jaloer. Veel ijspret hier in Nederland.
We bellen snel.
Groet,
Martijn -
12 Januari 2010 - 13:53
Jaap ëh Ome Jaap :
diewke ook het laatste verslag van jou en thijs gelezen ..ongelofelijk wat heb je er van genoten ,je heb er een prachtig verhaal van gemaakt ,met hoogtepunt na hoogtepunt .en thuis ook weer meteen sportief met je broer achter de quart ,,nou toe ziens kanjer ..jaap
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
